Hoi, ik ben Kirsten,
Ik ben geboren in 1980 en samen met mijn man Steven, schonken we het leven aan onze kinderen Viktor en Elise.
Ik hou van liefdevolle verbinding met gelijkgestemde zielen, gezelligheid, rustgevende muziek, lekker eten en een heerlijke tas thee.
Ik hou van vertragen... het bos induiken... ruimte creëren in mijn hoofd.
Ik hou ervan om respectvol om te gaan met mijn lichaam en ziel... te luisteren naar de fluisteringen van mijn lieve lijf... en hier met aandacht en in mildheid naar te kijken...
Ik hou ervan om mijn eigen verantwoordelijkheid te nemen over mijn leven... om bewuste keuzes te maken... waarbij “dankbaarheid én liefde voor wat is” de leidraad in mijn leven vormen...
Ik hou van dieren... hun puurheid... hun 'zijn'... ze verrijken mijn leven.
Ik hou van dichten... tekenen... schilderen... creatief vormgeven aan dat wat in me leeft...
Ik hou van zachtheid... de kracht vinden in mijn kwetsbaarheid... in deze harde wereld, hebben we steeds terug te keren naar liefde... alles is liefde...
Ik hou van mezelf, om wie ik ben en wat ik doe.
Dit kwam niet vanzelf... dit houden van...
Tot enkele jaren terug, leefde ik een ander leven.
De ondraaglijke leegte in mezelf probeerde ik voortdurend op te vullen, steeds naar buiten gericht,
dwepend naar bevestiging van de ander ...
Het pleasen van mensen om graag gezien te worden...
Een super druk sociaal leven "lijden" om erbij te horen...
Een chique auto, mooie kleren, veel reizen om het idee te creëren dat alles prima met me ging...
Perfectionisme nastreven en heel hard werken om bestaansrecht te verwerven...
Een leven lang diëten... het dagelijkse gevecht met de weegschaal, hunkerend naar die paar kilootjes minder
die mijn geluk zouden brengen...
Mijn lichaam fluisterde en vroeg mijn aandacht door middel van vervelende kwaaltjes...
Vervolgens begon het te kreunen omdat het niet gehoord werd...
Om finaal inéén te storten om mezelf in leven te houden...
Diagnoses burn-out, depressie, fibromyalgie als gevolg...
dagen therapie en lichaamswerk werden maanden...
maanden werden jaren...
Was het gemakkelijk... verre van... het was intens en zwaar ...
Ik heb mijn diepste pijn en verdriet recht in de ogen gekeken...
Ik heb gevochten, gehuild, gebalanceerd op de rand van het diepe zwarte gat...
Maar vandaag de dag, sta ik sterker in het leven dan ooit...
Ik heb mezelf leren aanvaarden in wie ik ben en wat ik doe...
En daar ben ik trots op!
Gaat het elke dag vanzelf? Zeker niet...
Maar de mindere dagen omarmen en weten dat ook dit weer voorbijgaat,
bewuster omgaan met wat ik voel, denk, ervaar...
maken dat er weer zoveel is om van te genieten.
Talrijke ervaringen en opleidingen later is dat ook wat ik wil brengen ...
Jou opnieuw verbinden met jouw ware zelf...
opdat je vanuit jouw innerlijke kracht...
diep gekoesterde verlangens tot leven kan brengen!
Warm welkom bij Zielsverlangen.
Liefs, Kirsten