Mijn hartslag klopt tot in mijn keel, bevangen door angst, tranen die vloeien... doodsbang en met een heel klein hartje vertrek ik morgen richting Portugal, naar het onbekende... een weekje hard werken aan mezelf, in alle rust... gesteund door Mieke... ik hoop dat ze weet waar ze aan begint

Begin september leerde ik haar kennen, heb ik haar boekje gelezen en heel impulsief haar themaweek "De kracht in jezelf" geboekt... omdat het goed voelde, omdat ik het er warm van kreeg... nu krijg ik rillingen en voel ik angst wanneer ik aan morgen denk, wanneer mijn man en mijn kindjes me staan uit te wuiven op de luchthaven... een hele week maak ik tijd voor mezelf... en zal ik hen enorm missen...

maar het is tijd, ik voel iets in mezelf dat zegt dat ik het moet doen, de hoop op beterschap, het begin van verandering... de start naar een nieuwe "ik"... want die is er al een klein beetje...

ik heb voor mijn man en mijn kindjes elks een brief geschreven en mijn basis is gelegd denk ik... ben best wel fier als ik die van mijn man zo nog eens lees... ik denk dat ik het eindelijk begrepen heb...  hoe moeilijk en hard dit parcours ook is...

als je de tijd neemt, toont jouw hart je jouw juiste weg...

heb vertrouwen in jezelf en het komt ooit allemaal goed...

 

Het briefje:

 

Steven, mijn lieve man...

sinds enkele maanden weet ik dat ik je nooit meer missen kan!

Het spijt me dat ik altijd zo'n stoere harde carrière vrouw heb willen zijn... ik besef nu maar al te goed, dat dat niet klopte, dat was alleen maar schijn...

Ook voor de kindjes en jou legde ik de lat torenhoog... alles moest kloppen en liefst perfect... alleen zo was het goed en gaf ik respect. Mijn carrière, geld en aanzien maakten me blij... mijn gezin, mijn familie, en vrienden hoorden er gewoon bij...

Sinds kort weet ik dat geluk voor iets helemaal anders staat... eerst jij, de kindjes, én mezelf... dat is waar het om gaat. Genieten van de kleine dingen... me met liefde, vriendschap en warmte omringen...

Ik ben vanaf nu in de eerste plaats mama en vrouw, want ik besef nu pas hoeveel ik oprecht van jullie hou!

Mijn toekomst is nog nooit zo onzeker geweest... deze tijd is enorm moeilijk en bevreesd. Maar ik geef niet op... dankzij jou, voel ik dat ik het kan, het duurt mss nog even want het is een vreselijk lang en ingewikkeld plan... 1 ding staat reeds vast, mijn focus ligt nu in mijn hart, jij en de kindjes vormen de basis voor mijn nieuwe start...

Bedankt lieve schat, voor jouw liefde en steun, voor de tijd die je me gunt, ik besef maar al te goed dat het anders had gekund... ik zal je voor eeuwig liefhebben en dankbaar zijn, want mijn liefde voor jou is puur, oprecht en heel fijn.

Ik hou van jou zoals je bent, mijn lieve, knappe en een tikkeltje mysterieuze vent! Xxx